Orontez - Kara Kutu

Konu: Orontez - Kara Kutu Paz Ara. 14, 2008 2:58 am

Kalemi ver bana sonra yok ol bulandı beynim nerede sağ ve sol .

Nakarat : Çak sırtıma bıçağı dönüp bakma mühürlü kalbimin hatrını sorma kalemi her vuruşumda lanet ettiğim heceleri yine okurum bıkmam

Çak sırtına bıçağı dönüp bakma mühürlü kalbimin hatrını sorma kalemi her tutuşumda lanet ettiğim heceleri yine okurum bıkmam .

Sence ne kadar oldu ben hiç saymadım içimde kinle besledim bu kalbi açıpta bakmadım tek cevap var senle ilgili sendeniz yok haberin olsun geri çekil biraz şimdi geriye dön düşün hangimizde suç dürüstlük senin için oruç bana kalır günah ve dostlarım toplanın bu gece yolcuyuz ödenmemiş o gereken özrü bu düne borçluyuz kimdi kaybeden sence ben bence sen doğrudur yeni bir sayfa vakti geldi geçmeden dünümü sildim bugüne geldim yarına dizdim yok umrumun ucunca bir kıvılcım olma ihtimalin adımı kenara yaz kısaca kara diken çiçek sanıpta tuttuğun zehirsiz diken evet o bendim sahte mutluluksa diğer adım acımsa sonradan gelir bilinmez hikmetim

Nakarat : Çak sırtıma bıçağı dönüp bakma mühürlü kalbimin hatrını sorma kalemi her vuruşumda lanet ettiğim heceleri yine okurum bıkmam x2

Bir umutla yaşarım hep belki sizce leş adımlarımla yarışırım demem nefes beleş durmaz hep yazar bu ellerin küllüğümse keş göz kapaklarım ayakta saatse dörde beş kopyasız bir film konum dram ters giden bir kaç şey mutluyum ve yok param aldığım bütün nefesler hayatla dalga eşittir anlam başladık geri dönüş yok ben scatchte psikolog kelimeler yetersiz yerli yersiz anlatım yarını geç bulup bugüne patladım hasımlarım yol alsın bende buradayım kördüğüm çözen o kördüğüm kara kutumdayım

Ömür biter ve kara bir gül dikenleriyle acı dolu çığlık yapraklardan damlayan bir yağmur tanesi kadar gizemlidir ve sessiz tutun nefesleri gerin kemerleri çok serin eser bu rüzgar bir sigaradır yo evveli dumana bürünür götürür kederi as kendini tavanda sallanan beden bas toprağa ve canını yakma naz gelir ve kaz mezarı baştan al . kara trenle buluşur yolcu kara kapıyla tanışır borçlu balgam suratlara tuzsa yaralara cennet kapılı kapılar arkasında gizli saklı tanrı krallığında yalnız kaldı bittin anları yo iblis her taraf pis üç nota bilen bir piyanist beyaz bir melodi bekler vokalist hey mekanist filmi baştan al saç sakal karışmış aşinayım sözlerimse taş

Nakarat : Çak sırtıma bıçağı dönüp bakma mühürlü kalbimin hatrını sorma kalemi her vuruşumda lanet ettiğim heceleri yine okurum bıkmam x2

O o Kargaşa şarkılarda aramayın kara kutumda yalnızım geçici yanıtlarla avutulan günahsızım yap-boz oynamış son taş ellerimde dalmışım bırak yo kim takar beni ben ozan mıyım kaşlarım çatıksa beni bırak sözlerim temennim söz veripte geri dönenlerin köyündenim kentin ortasında nokta olmuş ünlemim ve ben bugünde bulmacanda dolmamış son haneyim gözlerim donuk ve dokunan ellerim soğuk gene konuk gelir oluk oluk konuş yüzüm soluk kristalim bu bunada en güzel yanıyla raks eder ve Alperan diler yo dost uğurum ol yeter paranoyak çekişmelerle sabah saatleri gecelerimde şahidimdin ateş böcekleri ve patikalarda unutulan hayalleri bırak tophanede toparlanan umut tutar nöbetleri bak bir ben miyim cihanda kaderi bilmeyen zavallı halleriyle kara kutunda gizlenen darbeler zamansız yordu ben yenilmedim kendi isteğinle oldu sen çekilmedin kim ne derse desin biri gelsin Alperan hep dipsiz kuyu densin süs denen yılan koynuma girsin son söze reddim körpe talebemsin

Nakarat : Çak sırtıma bıçağı dönüp bakma mühürlü kalbimin hatrını sorma kalemi her vuruşumda lanet ettiğim heceleri yine okurum bıkmam x4